วันที่ 9 พ.ค. 2566
กลายเป็นที่จับตาทันทีกับความสำเร็จของ กีฬาบาสเกตบอล 3×3 ของกัมพูชา เจ้าภาพในการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 32 ที่กรุงพนมเปญ หลังจากที่คว้าชัยเหนือคู่แข่งได้หมดจนคว้าเหรียญทองประวัติศาสตร์
อย่างไรก็ตามความสำเร็จในครั้งนี้กลับถูกตั้งคำถามจาก โบโรเมย์ โจชัว โบ นัง อดีตนักบาสเกตบอลชาวกัมพูชา ที่ฝันอยากติดทีมชาติมาตลอดแต่สุดท้ายเจ้าตัวก็ไม่เคยได้รับโอกาสนั้น แต่ทีมชุดนี้กลับมีผู้เล่นชาวสหรัฐฯ โอนสัญชาติถึง 3 ราย ยังไม่รวมในประเภทหญิงที่ก็มีกาณโอนเหมือนกัน
โดย อดีตนักบาสเกตบอลชาวกัมพูชา โพสต์ข้อความในโลกออนไลน์ถึงประเด็นนี้ว่า “พวกคุณสามารถเรียกว่าผมว่าชังชาติก็ได้หลังจากที่เห็นข้อความนี้ ผมไม่สนใจ ผมเกิดในกัมพูชา, ลุง และครอบครัวของผมเล่นบาสเกตบอลในกัมพูชาก่อนเกิดสงครามกลางเมือง ผมทุ่มเททั้งแรงกาย และแรงใจให้กับกีฬาบาสเกตบอล”
“ผมเคยขอเข้าร่วมในซีเกมส์ ครั้งที่ 23 แต่กลับถูกกัมพูชาปฏิเสธ ผมอยากเป็นผู้เล่น โค้ช เทรนเนอร์ หรือแม้กระทั่้งเด็กยกน้ำ แต่สุดท้ายผมก็ยังดีไม่พอ แต่ความจริงก็คือผมกำลังมองดูผู้เล่นที่ไม่ได้มีเชื้อสาย หรือความภูมิใจกับประเทศชาติของเราลงเล่น”
“ผมยอมโดนโจมตี ดีกว่าจะขัดขวางการพัฒนา และลดโอกาสของผู้เล่นชาวกัมพูชาที่จะได้เป็นตัวแทนของประเทศ สำหรับนักกีฬาบางคนมันคือความฝันสูงสุดของชีวิต แน่นอนทุกคนชอบที่จะชนะ แต่เราต้องเสียไปเท่าไร? ถ้าประเทศอื่นจะทำแบบนั้นเราก็ปล่อยเขาไป ทำไมเราต้องทำตาม?
“ซีเกมส์ คือที่สุดของการแข่งขันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่กับครั้งนี้มันมีความรู้สึกที่แปลก นี่คือทีมชาติกัมพูชา นักกีฬาของเราควรได้รับโอกาส คุณอาจไม่เห็นด้วย และโจมตีผมเกี่ยวกับมุมมองของเรื่องนี้ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าสมาคมบาสเกตบอลกัมพูชากำลังทำอะไรอยู่? การชนะไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด มันเป็นเรื่องน่าเศร้าจัง ผมก็เป็นแค่หนึ่งเสียงเท่านั้น”
สำหรับ ทัพแม่นห่วง 3×3 ของกัมพูชา สามารถโค่น “แชมป์เก่า” ทีมชาติไทย ได้ตั้งแต่เกมแรกในรอบแบ่งกลุ่ม ก่อนกวาดชัยรวดเหนือคู่แข่งทุกชาติหยิบเหรียญทองได้เป็นสมัยแรกในประวัติศาสตร์วงการยัดห่วงของประเทศ
